انجمن سرطان آمریكا هشدار داد؛
تنها زندگی کردن ریسک سرطان را ۳۰ درصد بالا می برد
به گزارش اپتیک، یک مطالعه جدید اخطار می دهد افرادی که تنها زندگی می کنند بیشتر در معرض خطر مرگ ناشی از سرطان هستند.
به گزارش اپتیک به نقل از مهر به نقل از مدیسن نت، محققان انجمن سرطان آمریکا نشان دادند که بزرگسالان آمریکایی که به تنهایی زندگی می کنند ۳۲ درصد بیشتر از افرادی که با دیگران زندگی می کنند در معرض خطر مرگ ناشی از سرطان قرار دارند. این خطر برای مردان بالاتر، و ۳۸ درصد بیشتر بود، در حالیکه خانمهایی که به تنهایی زندگی می کردند، ۳۰ درصد با خطر بیشتر روبرو بودند.
این داده ها بخصوص برای بزرگسالان میانسال نگران کننده بود، آن هایی که در سنین ۴۵ تا ۶۴ سال بودند، ۴۳ درصد بیشتر از افرادی که با دیگران زندگی می کردند با خطر مرگ ناشی از سرطان مواجه بودند.
«هیونجونگ لی»، نویسنده این مطالعه، اظهار داشت: «مطالعات قبلی ارتباطی بین تنها زندگی کردن و مرگ و میر ناشی از سرطان را نشان داده اند، اما یافته ها بر مبنای جنسیت و نژاد / قومیت عموماً متناقض بوده اند.»
او در بیانیه خبری انجمن اظهار داشت: «یافته های این مطالعه بر اهمیت پرداختن به زندگی به تنهایی در جمعیت عمومی و در بین بازماندگان سرطان تاکید می کند و مداخلاتی را برای کاهش اثرات نامطلوب تنها زندگی کردن و انزوای اجتماعی می طلبد.»
محققان این مورد را با استفاده از داده های سالهای ۱۹۹۸ تا ۲۰۱۹ برای بیشتر از ۴۷۳۰۰۰ بزرگسال از راه نظرسنجی مصاحبه ملی سلامت ایالات متحده در رابطه با شاخص ملی مرگ مطالعه کردند. این داده ها تا ۲۲ سال مورد پیگیری قرار|گرفت تا ارتباط بین تنها زندگی کردن و مرگ ناشی از سرطان محاسبه شود.
بر اساس این گزارش، حدود ۳۸ میلیون نفر در سال ۲۰۲۰ به تنهایی زندگی می کردند. این رقم در سال ۱۹۶۰ تنها ۷ میلیون خانوار انفرادی بود.
بزرگسالانی که به تنهایی زندگی می کنند بیشتر احتمال دارد مسن تر، و مرد باشند، درآمدی کمتر از خط فقر داشته باشند، ناراحتی های روانی جدی یا چاقی شدید داشته باشند، سیگار بکشند و الکل مصرف کنند.
این مطالعه نشان داد که ارتباط بین تنها زندگی کردن و خطر مرگ ناشی از سرطان هم در بین بزرگسالان سفیدپوست و بزرگسالان با سطح تحصیلات بالاتر نسبت به اقلیت های نژادی / قومی و بزرگسالان با تحصیلات پایین قوی تر بود.
این نتایج امکان دارد نشان دهد که حمایت اجتماعی قویتر از سوی جامعه در بین اقلیت های نژادی / قومی و افراد دارای موقعیت اجتماعی-اقتصادی پایین تر امکان دارد ارتباط بین تنها زندگی کردن و مرگ ناشی از سرطان را در آن گروه ها کاهش داده باشد.
لی اظهار داشت: «این نتایج نشان دهنده احتیاج به منابع بیشتر و آموزش مناسب به پزشکان، غربالگری یکپارچه به منظور زندگی به تنهایی و انزوای اجتماعی، و تحقیقات بیشتر برای شناسایی و اجرای مداخلاتی است که می تواند اثرات نامطلوب زندگی به تنهایی و انزوای اجتماعی را کم کند.»
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب